Benieuwd naar hoe het zou voelen kloon te zijn, heb ik een boek ontdekt met de titel "Blauwdruk: de geschiedenis van een kloon." geschreven door Charlotte Kerner.
Enkele citaten wil ik uit het boek onthouden:
- klonen, net zoals eeneiige tweelingen, hebben identieke uiterlijke kenmerken en identieke hersencurves.
- dat een kloonkind al van tevoren één ouder onthouden wordt, al van de geboorte ontvaderd of ontmoederd wordt. Steeds meer kinderen wonen immers bij mannen of vrouwen, de alleenopvoerders. De kloon bevordert het eenoudergezin.
- wat met de identiteit van kloonkinderen? Ze zijn een directe kopie, een
blueprint van een normaal mens.
-Alle planten, dieren en zelfs mensen zijn slaven van hun genen.
- de kloon moet, net als de gewone mens, de harde strijd leveren tussen aanleg en omgeving. Iedereen zoekt zijn eigen weg in. Klonen zullen nooit willoze omhulsels zijn.
- normale mensen hebben iets, dat verdubbelde mensen niet hebben: de absolute zekerheid een 'ik' te zijn. Een kloon heeft geen ik.
- een kloon voelt zich een echte matroesjka: elk poppetje ziet eruit als de vorige, maar de houten omhulsels worden wel steeds kleiner en op het eind is er niets meer.